Σε σκηνοθεσία Frank Coraci, η ταινία rom-com του 1998 «The Wedding Singer» έχει κάνει τη θέση της στη λαϊκή φαντασία. Διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1980, η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον εκκολαπτόμενο ειδύλλιο ανάμεσα σε μια τραγουδίστρια γάμου και μια σερβιτόρα. Μια συντετριμμένη τραγουδίστρια γάμου απορρίπτεται σε έναν βωμό, για να ερωτευτεί τη σερβιτόρα Τζούλια Σάλιβαν.
Η διασταύρωση των γάμων παραμερίζεται, η ταινία είναι γνωστή για το εμβληματικό της φινάλε στον αέρα και η ευχάριστη ατμόσφαιρα της ταινίας σπάνια έχει αναπαραχθεί. Ο Άνταμ Σάντλερ γράφει μια ερμηνεία που καθορίζει την καριέρα δίπλα στον Ντρου Μπάριμορ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ωστόσο, ίσως έχετε αναρωτηθεί πόσο μεγάλο μέρος της ιστορίας βασίζεται στην πραγματικότητα. Σε αυτή την περίπτωση, αφήστε μας να χυθούν όλα τα φασόλια.
Όχι, το «The Wedding Singer» δεν βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Ωστόσο, οι πόνοι της καρδιάς είναι αρκετά αληθινοί, όπως ίσως κάποιοι από εσάς να ξέρετε. Ο παραγωγικός ηθοποιός Adam Sandler είναι επίσης ένας λαμπρός αφηγητής από μόνος του. Έγραψε τα σενάρια των ταινιών του «The Waterboy» και «You Don't Mess With Zohan». Ο Sandler ήταν αυτός που σκέφτηκε την ιδέα του «The Wedding Singer». Ο Sandler είχε μια ιδέα για ένα κωμικό εγχείρημα όπου ένας γάμος ο τραγουδιστής αφήνεται στο βωμό. Εκμυστηρεύτηκε την ιδέα του στον Tim Herlihy, ο οποίος έγραψε το σενάριο. Η Herlihy εμπνεύστηκε από τη ραδιοφωνική εκπομπή «Lost In The ‘80s» για να γυρίσει την ταινία στη δεκαετία.
Κατά τη δημιουργία της ταινίας, ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης περνούσαν και οι δύο φάσεις νέων ξεκινημάτων και παλιών δεινών. Ο Tim Herlihy είχε μόλις παντρευτεί πριν επιβιβαστεί, ενώ είχαν περάσει δύο χρόνια από τότε που ο Frank Coraci χώρισε με την πρώην του. Διοχέτευσαν τα συναισθήματά τους στην ταινία, η οποία δημιούργησε μια ισορροπημένη κωμική απεικόνιση του υλικού. Ο Coraci χρησιμοποίησε το δικό του σπαραγμό για να καρφώσει τον κωμικό τόνο. Ο σκηνοθέτης ήταν ευγνώμων για τη χρονική απόσταση μεταξύ του χωρισμού και της ταινίας, που έκανε την ταινία πολύ λιγότερο καταθλιπτική.
Καθώς οι προηγούμενες ταινίες του Sandler δεν είχαν γυναικεία οπτική, η Herlihy τόνισε τη σημασία του χαρακτήρα της Julia Sullivan. Ωστόσο, η Μπάριμορ ήταν τόσο τέλεια στις σκηνές της που το κοινό της δοκιμής φαινομενικά παρέβλεψε το κομμάτι ότι η Σάντλερ δεν ήταν σε κάθε σκηνή. Η Carrie Fisher, η οποία είναι περισσότερο γνωστή για την ερμηνεία του χαρακτήρα της πριγκίπισσας Leia, ήρθε στο σκάφος για να κάνει τη γυναικεία άποψη πιο ισορροπημένη. Ο Judd Apatow και ο Adam Sandler επεξεργάστηκαν επίσης το σενάριο επί μακρόν, αλλά και οι τρεις μένουν χωρίς πιστοποίηση στην τελευταία ταινία. Θεματικά και δομικά, ο Coraci επηρεάστηκε από τη σκηνοθετική προσέγγιση του John Hughes. Ανέφερε τις ταινίες του Χιουζ ως κρίσιμη επιρροή για να διαμορφώσει το συνολικό του σκηνοθετικό όραμα.
Ο Sandler και η Coraci πήγαν μαζί στο κολέγιο στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και ο Herlihy ήταν επίσης τακτικός συνεργάτης του Sandler. Ως εκ τούτου, οι δημιουργικές διαφορές ελαχιστοποιήθηκαν στη φιλική παρέα. Η Barrymore πλησίασε τη Sandler για να κάνουν μαζί μια ταινία, καθώς νόμιζε ότι ήταν κινηματογραφικές αδελφές ψυχές. Ο Sandler θα την έκανε επίσης να γελάσει πίσω από την κάμερα, έτσι ώστε το γέλιο της στην οθόνη να είναι ρεαλιστικό. Δεν άκουσε τα τραγούδια μέχρι να γυρίσει τις σκηνές, και σε σχέση, οι εκφράσεις της έγιναν αρκετά αυθόρμητες. Επιπλέον, ο Adam Sandler τραγούδησε επίσης τα περισσότερα τραγούδια στα χείλη του. Επομένως, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πτυχές, η ταινία μπορεί να μην έχει ιστορική ακρίβεια, αλλά το παρασκεύασμα εξακολουθεί να είναι αρκετά θεμελιωμένο στην πραγματικότητα.