Το «Stolen by Their Father» του Lifetime είναι μια συγκλονιστική ιστορία του σκληρού αγώνα μιας μητέρας για να πάρει πίσω τις εξαφανισμένες κόρες της. Σε σκηνοθεσία Simone Stock, η δραματική ταινία θρίλερ περιστρέφεται γύρω από τη Lizbeth Meredith, μια νεαρή ανύπαντρη μητέρα δύο κορών που ονομάζονται Meredith και Marianthi. Μια μέρα, όταν τα κορίτσια δεν επιστρέφουν από μια επίσκεψη στον πατέρα τους, μια ξέφρενη Λίζμπεθ σύντομα συνειδητοποιεί ότι κάτι δεν πάει καλά. Έτσι ξεκινά ο πιο φρικτός εφιάλτης της ζωής της, όταν ανακαλύπτει ότι ο πρώην σύζυγός της τους απήγαγε και διέφυγε στην πατρίδα του, την Ελλάδα.
Στη συνέχεια, η Λίζμπεθ ξεκινά την τρομακτική διαδικασία να πάρει πίσω τις κόρες της και επιδεικνύει υποδειγματικό θάρρος και ανθεκτικότητα ενώ νιώθει αποξενωμένη σε μια ξένη χώρα. Η εξαιρετική αφήγηση και οι συναρπαστικές ερμηνείες των μελών του καστ κάνουν το κοινό να συνδεθεί με την εμπειρία του πρωταγωνιστή και να εμπνευστεί από αυτήν. Επιπλέον, κανείς δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί αν το «Stolen by Their Father» απεικονίζει ένα πραγματικό περιστατικό. Αν είστε περίεργοι να το μάθετε κι αυτό, έχουμε την πλάτη σας. Ας βουτήξουμε!
Ναι, το «Stolen by Their Father» βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Είναι προσαρμοσμένο από το «Pieces of Me: Rescuing My Kidnapped Daughters», τα βραβευμένα απομνημονεύματα της Lizbeth Meredith. Το βιβλίο αφηγείται τη θλιβερή εμπειρία που είχε να υπομείνει η Λίζμπεθ το 1994, όταν ο πρώην σύζυγός της Γρηγόριος Μπασδάρας πήρε τις μικρές κόρες τους — τη Μέρεντιθ και τη Μαριάνθη — από το Άνκορατζ της Αλάσκας και διέφυγε στην Ελλάδα.
Πίσω στη δεκαετία του '80, ο Γρηγόριος, ένας Έλληνας με αμερικανική υπηκοότητα, και η Λίζμπεθ Μέρεντιθ ερωτεύτηκαν αμέσως μετά τη γνωριμία τους. Στις 23 Νοεμβρίου 1985, το ζευγάρι παντρεύτηκε στο Anchorage της Αλάσκας. Ωστόσο, τα πράγματα πήραν άσχημη τροπή όταν ο Γρηγόριος άρχισε να κακοποιεί τη Λίζμπεθ και εκείνη αναγκάστηκε να δραπετεύσει με τις δύο κόρες τους σε ένα καταφύγιο γυναικών το 1990. Στις 14 Αυγούστου 1991, ο γάμος διαλύθηκε. Ενώ και οι δύο γονείς μοιράζονταν τη νόμιμη επιμέλεια των κοριτσιών, η φυσική επιμέλεια παραχωρήθηκε αποκλειστικά στη μητέρα από την Πολιτεία της Αλάσκας.
Η Μέρεντιθ, 4 ετών τότε, και η Μαριάνθη, τότε 6 ετών, επισκέπτονταν τον πατέρα τους κάθε εβδομάδα στο πλαίσιο της συμφωνίας επιμέλειας. Στις 13 Μαρτίου 1994, και τα δύο κορίτσια έφυγαν με τον πατέρα τους, ως συνήθως, και επρόκειτο να τα πάρει η Λίζμπεθ από τον παιδικό τους σταθμό δύο μέρες αργότερα. Αλλά στις 15 Μαρτίου 1994, όταν ο Γρηγόριος δεν τους έριξε στις εγκαταστάσεις, η Λίζμπεθ άρχισε να ανησυχεί. Προς απογοήτευσή της, ενημερώθηκε από την αστυνομία ότι ο πρώην σύζυγός της φέρεται να είχε πετάξει έξω από τις ΗΠΑ με τις κόρες τους πριν από δύο ημέρες. Είχε πάρει τα κορίτσια μαζί του στην πατρίδα του την Ελλάδα.
Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι της Λίζμπεθ για να φέρει τη Μέρεντιθ και τη Μαριάνθη πίσω στο Άνκορατζ με ασφάλεια. Ακόμη και μετά από δύο μήνες από την εξαφάνιση των κοριτσιών, το αστυνομικό τμήμα της Πολιτείας απέτυχε να προσθέσει τις πληροφορίες τους στη βάση δεδομένων του Εθνικού Κέντρου Πληροφοριών για το Έγκλημα (NCIC), όπως αναφέρει η συγγραφέας στα απομνημονεύματά της. Στη συνέχεια, η Λίζμπεθ πλησίασε μια τοπική εφημερίδα και δημοσίευσαν την ιστορία της, η οποία τη βοήθησε να κερδίσει τεράστια υποστήριξη από την κοινότητά της με τη μορφή έρανων και επιστολών στον Λευκό Οίκο.
Δείτε αυτήν την ανάρτηση στο InstagramΜια ανάρτηση που κοινοποιήθηκε από τη Lizbeth Meredith (@liza8m)
Με οικονομική βοήθεια και μια επίσκεψη στον Λευκό Οίκο, η Λίζμπεθ κατάφερε τελικά να ταξιδέψει στην Ελλάδα για να αρχίσει να αναζητά τις κόρες της. Προσέλαβε έναν ιδιωτικό ερευνητή και κατάφερε να εντοπίσει τον Γρηγόριο και τα κορίτσια. Μετά από αρκετή καθυστέρηση όσον αφορά τις νομικές διαδικασίες, στις 28 Δεκεμβρίου 1994, τα ελληνικά δικαστήρια αναγνώρισαν την αμερικανική διαταγή επιμέλειας και επέτρεψαν στη Λίζμπεθ να πάρει πίσω τη Μέρεντιθ και τη Μαριάνθη. Ωστόσο, όταν ο Γρηγόριος το έμαθε πριν εκτελεστεί η εντολή του δικαστηρίου, πήρε γρήγορα τα κορίτσια και κρύφτηκε. Μια απογοητευμένη Λίζμπεθ επέστρεψε στη χώρα της χωρίς τις κόρες της.
Η Λίζμπεθ συνελήφθη στο δεύτερο ταξίδι της στην Ελλάδα τον επόμενο χρόνο λόγω νομικών επιπλοκών. Σε μια φρικτή τροπή των γεγονότων, στις 20 Μαΐου 1996, τα ελληνικά δικαστήρια αντέστρεψαν την προηγούμενη κρίση τους και παρείχε προσωρινά την επιμέλεια των κοριτσιών στον Γρηγόριο. Η Λίζμπεθ ανακάλυψε ότι είχε υποβάλει αίτηση για να της αποδείξει ότι ήταν ακατάλληλη μητέρα και ως εκ τούτου η απόφαση άλλαξε. Αργότερα, μετά από πολλές πιέσεις με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους και τους νομικούς φορείς και με κάποια υποστήριξη από τις αρχές, η Λίζμπεθ τελικά κέρδισε τη νόμιμα επιμέλεια της Μέρεντιθ και της Μαριάνθης.
Η Λίζμπεθ επανενώθηκε με τις κόρες της και τις πήρε πίσω στην Αλάσκα, δύο και πλέον χρόνια αφότου μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. Οι αγώνες της Λίζμπεθ δεν τελείωσαν αμέσως, καθώς, όταν η Μέρεντιθ και η Μαριάνθη επέστρεψαν στη μητέρα τους, είχαν χάσει τις αγγλόφωνες δεξιότητές τους αφού είχαν συνηθίσει την ελληνική γλώσσα και το σχολείο για περισσότερα από δύο χρόνια. Τους πήρε πολύ χρόνο για να προσαρμοστούν πίσω στο περιβάλλον του Anchorage και πολλά χρόνια για να επουλωθούν από το τραύμα τους. Σήμερα, και οι δύο ακμάζουν στα 30 τους, έχοντας αποφοιτήσει από το κολέγιο και ακολουθούν επιτυχημένες καριέρες.
Δείτε αυτήν την ανάρτηση στο InstagramΜια ανάρτηση που κοινοποιήθηκε από τη Lizbeth Meredith (@liza8m)
Από την άλλη πλευρά, η Lizbeth συνέχισε με το μεταπτυχιακό της στη Συμβουλευτική Ψυχολογία και έχει αφιερώσει τη ζωή της στην εργασία με νέους σε κίνδυνο και με επιζώντες ενδοοικογενειακής κακοποίησης. Το 2016, δημοσίευσε τα απομνημονεύματά της, τα οποία έχουν αγγίξει τις καρδιές πολλών αναγνωστών παγκοσμίως. Τελικά, η Lizbeth έδωσε τα δικαιώματα του βιβλίου στους δημιουργούς του «Stolen by Their Father» ώστε η ιστορία της να φτάσει σε περισσότερο κοινό και να βοηθήσει τα θύματα τέτοιων εγκλημάτων να βρουν φωνή.
Η Elizabeth Smart, μία από τις εκτελεστικές παραγωγές της ταινίας, είναι επιζήσασα απαγωγής και ακτιβίστρια για αγνοούμενους και πρόληψη σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Βρήκε την εμπειρία της Lizbeth εξαιρετική και γενναία, γεγονός που κάνει την ταινία ακόμα πιο σχετική για τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Τούτου λεχθέντος, η Lizbeth μοιράστηκε σε μια συνέντευξη ότι ορισμένοι χαρακτήρες και περιστατικά από τα απομνημονεύματά της έπρεπε να τροποποιηθούν ελαφρώς για να ταιριάζουν στην κινηματογραφική προοπτική. Επομένως, για να επαναλάβουμε, το «Stolen by Their Father» είναι μια σχεδόν ακριβής αφήγηση αληθινών γεγονότων, με μια νότα μυθοπλασίας και ένα εντυπωσιακό μήνυμα.