Το «Agent Elvis» του Netflix χρησιμοποιεί γεγονότα της πραγματικής ζωής για να δημιουργήσει μια φανταστική ιστορία όπου Έλβις Πρίσλεϊ εργάζεται σε μυστική υπηρεσία. Για τον κόσμο, είναι ο αγαπημένος βασιλιάς του Rock and Roll. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, είναι πράκτορας της TCB. Πηγαίνει σε αποστολές σε όλο τον κόσμο για να πιάσει τους κακούς και να σώσει τη χώρα του από το να μετατραπεί σε αλόγιστα ζόμπι από μια ηχητική μηχανή ελέγχου μυαλού. Σε μια από τις αποστολές του, ο Έλβις πηγαίνει στον Λευκό Οίκο, όπου έχει μια μακρά συνομιλία με τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον. Πολλά πράγματα στην παράσταση είναι στρεβλά εκδοχές του τι συνέβη στην πραγματική ζωή. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη συνάντηση του Έλβις με τον Νίξον και πόσα από αυτά που απεικονίζονται στη σειρά του Netflix είναι αληθινά, ορίστε τι πρέπει να γνωρίζετε.
Ο Έλβις Πρίσλεϊ ήταν γνωστός για την αγάπη του για τα όπλα και τα διακριτικά. Με τα χρόνια, είχε λάβει πολλά τιμητικά σήματα και η επιθυμία για ένα άλλο τον οδήγησε στο Οβάλ Γραφείο τον Δεκέμβριο του 1970. Έχει επίσης αναφερθεί ότι ο Έλβις είχε έντονη επιθυμία να γίνει ομοσπονδιακός πράκτορας και να κάνει κάτι καλό για τον Χώρα. Έτσι, αποφάσισε να έχει αυτοσχέδια συνάντηση με τον Πρόεδρο. Στο ιδιωτικό του τζετ, ο Έλβις έγραψε ένα γράμμα στον Νίξον λέγοντας ότι καταζητούμενος να είναι «κάθε υπηρεσία που [θα μπορούσε] να βοηθήσει τη χώρα».
Η επιστολή ανέφερε: «Έχω κάνει μια εις βάθος μελέτη της κατάχρησης ναρκωτικών και των κομμουνιστικών τεχνικών πλύσης εγκεφάλου και βρίσκομαι ακριβώς στη μέση του όλου πράγματος όπου μπορώ και θα κάνω το καλύτερο. Θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω για να σου πω ένα γεια αν δεν είσαι πολύ απασχολημένος.» Έριξε το γράμμα στον Λευκό Οίκο και η συνάντηση έγινε στις 21 Δεκεμβρίου 1970.
Η συνάντηση ήταν τόσο ξαφνική και κρατήθηκε κρυφή που κανείς δεν το έμαθε μέχρι τον Ιανουάριο του 1972. Δεν υπάρχει απομαγνητοφώνηση της συνάντησης και οι μόνες διαθέσιμες πληροφορίες προέρχονται από με υπόμνημα γραμμένο από τον Egil “Bud” Krogh. Σύμφωνα με αυτό, ο Έλβις και ο Νίξον μίλησαν για το πρόβλημα των ναρκωτικών στη χώρα και για το πώς ο Πρίσλεϋ ήταν σε θέση, λαμβάνοντας υπόψη τη δημοτικότητα και την επιρροή του στο νεαρό πλήθος, να κάνει τη διαφορά σε αυτό το μέτωπο. Ο Βασιλιάς είπε ότι έκανε αυτή την προσπάθεια μέσα από τη μουσική και τα τραγούδια του.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μίλησαν επίσης για τους Beatles και για το πώς ήταν «μια πραγματική δύναμη για το αντιαμερικανικό πνεύμα». Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, ο Πρίσλεϊ έδειξε διαφωνία για τους Beatles που ήρθαν στην Αμερική, έβγαλαν τα χρήματά τους και στη συνέχεια επέστρεψαν στην Αγγλία «για να προωθήσουν το αντιαμερικανικό θέμα». Ο Νίξον συμφώνησε σε αυτό και μίλησαν λίγο περισσότερο για το πώς η χρήση ναρκωτικών και το αντιαμερικανικό αίσθημα συγχωνεύτηκαν με άλλα προβλήματα όπως η βία και οι διαμαρτυρίες. Ο Πρίσλεϋ εξασφάλισε ότι ήταν «στο πλευρό [του Νίξον] σου» και είπε ότι ήθελε να τον βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορούσε. Ο πρόεδρος φέρεται να ζήτησε από τον Έλβις να «διατηρήσει την αξιοπιστία του» ως εικονίδιο που θα μπορούσε να επηρεάσει τη σκέψη των θαυμαστών του.
Ναι, ο Έλβις Πρίσλεϋ και ο Ρίτσαρντ Νίξον έκαναν δώρα ο ένας στον άλλον. Ο Έλβις έφερε ένα ξύλινο χερούλι Περίστροφο Colt .45 και ασημένιες σφαίρες σε ένα κουτί προβολής που λέγεται ότι κοσμούσε τους τοίχους της έπαυλής του στο Λος Άντζελες κάθε φορά. Το κουτί κατασχέθηκε όταν ο Έλβις μπήκε στον Λευκό Οίκο πριν συναντηθεί με τον Πρόεδρο. Ρώτησε αν μπορούσε να έχει ομοσπονδιακό σήμα και ο Νίξον του έδωσε το σήμα του Γραφείου Ναρκωτικών και Επικίνδυνων Ναρκωτικών. Ο τίτλος του επίτιμου ειδικού πράκτορα του απονεμήθηκε επίσης, αν και λέγεται ότι ο Έλβις τον πήρε πολύ σοβαρά.
Εξηγώντας την επιθυμία του για το σήμα, η Πρισίλα Πρίσλεϊ αποκάλυψε: «Το σήμα του νάρκ αντιπροσώπευε κάποιο είδος απόλυτης δύναμης γι' αυτόν. Με το ομοσπονδιακό σήμα ναρκωτικών, [πίστευε ότι] μπορούσε νόμιμα να εισέλθει σε οποιαδήποτε χώρα φορώντας όπλα και κουβαλώντας όποια ναρκωτικά ήθελε». Έγραψε περισσότερα για αυτό στα απομνημονεύματά της, «Elvis and Me». Όσο εμβληματική κι αν ήταν, η συνάντηση του Έλβις και του Νίξον δεν αποκαλύφθηκε αμέσως στο κοινό. Τελικά, όταν κυκλοφόρησε, η φωτογραφία που είχαν τραβήξει μαζί ο Έλβις και ο Νίξον έγινε «η φωτογραφία με τη μεγαλύτερη ζήτηση σε ολόκληρο το Εθνικό Αρχείο των ΗΠΑ».