Το The Beautiful Game του Netflix βασίζεται σε αληθινή ιστορία;

Υπό τη σκηνοθεσία της Thea Sharrock, το «The Beautiful Game» είναι μια αθλητική δραματική ταινία με μια συγκλονιστική αφήγηση που εκτείνεται πέρα ​​από την οθόνη, αφήνοντας τους θεατές με μια διαρκή αίσθηση ανάτασης. Ακολουθεί διάφορες ομάδες που αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, όπου οι συμμετέχοντες, που έχουν αντιμετωπίσει την έλλειψη στέγης και τη φτώχεια, συγκεντρώνονται σε ένα πρωτάθλημα αγώνων ποδοσφαίρου. Η ταινία επικεντρώνεται κυρίως στην ομάδα της Αγγλίας και τον προπονητή της, Μαλ.

Καθώς προχωρούν στα τουρνουά, ο βασικός τους παίκτης, ο Βίνι, αντιμετωπίζει δυσκολίες απόδοσης που βασίζονται στις προκλήσεις του. Ενώ η ταινία προκαλεί έντονα εθνικιστικά αισθήματα στην ανταγωνιστική αθλητική σφαίρα, απέχει από το να δυσφημεί άλλες ομάδες. Αντίθετα, ρίχνει φως στα διαφορετικά κοινωνικοπολιτικά υπόβαθρα από τα οποία φτάνουν οι συμμετέχοντες στο τουρνουά. Αυτή η εγκάρδια αφήγηση δικαιολογεί ανάλυση, καλώντας την εξερεύνηση των παραλληλισμών της στον πραγματικό κόσμο.

Η ιστορία του The Beautiful Game έχει τις ρίζες της στην πραγματικότητα

Στον κόσμο που απεικονίζεται στο «The Beautiful Game», δεν υπάρχει καμία φαντασία. Αντίθετα, αντικατοπτρίζει ένα πραγματικό φαινόμενο που είναι βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία μας. Ενώ έγραφε το σενάριο, ο συγγραφέας Frank Cottrell-Boyce εξέτασε διεξοδικά το Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, το οποίο είναι μια ετήσια εκδήλωση που διοργανώνεται από το Ίδρυμα Παγκόσμιου Κυπέλλου Αστέγων. Αυτή η εκδήλωση προσκαλεί ομάδες από περισσότερες από 80 χώρες σε όλο τον κόσμο να συμμετάσχουν σε μια σειρά αγώνων ποδοσφαίρου, ενισχύοντας την αίσθηση της συντροφικότητας και του ανταγωνισμού μεταξύ των συμμετεχόντων. Επιπλέον, από το 2008, το ίδρυμα εισήγαγε επίσης ένα ξεχωριστό πρωτάθλημα για γυναίκες, επεκτείνοντας περαιτέρω τη συμμετοχή και τον αντίκτυπο του τουρνουά.

Το τουρνουά διοργανώνεται για να χρησιμοποιήσει τη δύναμη του αθλητισμού για να εμπνεύσει και να δημιουργήσει ευκαιρίες για άτομα που έχουν βιώσει την έλλειψη στέγης και την κοινωνική περιθωριοποίηση. Το ίδρυμα ιδρύθηκε από τους Mel Young και Harald Schmied το 2001, ενώ το πρώτο τουρνουά ξεκίνησε το 2003. Συγκεντρώνει ομάδες από όλο τον κόσμο και έχει ένα διαρκώς διευρυνόμενο δίκτυο που έχει επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές στις κοινότητες στις οποίες έχει λειτουργήσει Μέσω της παγκόσμιας γλώσσας του ποδοσφαίρου, το Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων παρέχει στους συμμετέχοντες μια πλατφόρμα για προσωπική ανάπτυξη, ενδυνάμωση και κοινωνική ένταξη.

Το Ίδρυμα Παγκόσμιου Κυπέλλου Αστέγων λειτουργεί μέσω οργανισμών σε διάφορες χώρες, συνεργαζόμενος με τις τοπικές κοινωνίες για την υποστήριξη αστέγων και περιθωριοποιημένων ατόμων. Χρησιμοποιώντας το ποδόσφαιρο ως εργαλείο ενδυνάμωσης και κοινωνικής αλλαγής, αυτοί οι οργανισμοί απλώνουν χείρα βοηθείας και υποστηρίζουν συστημικές βελτιώσεις. Μέσω πρωτοβουλιών βάσης, παρέχουν όχι μόνο ευκαιρίες σε άτομα να συμμετάσχουν στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων αλλά και πρόσβαση σε βασικούς πόρους, όπως στέγαση, εκπαίδευση και κατάρτιση στην απασχόληση.

Αξιοποιώντας την καθολική απήχηση του ποδοσφαίρου, αυτοί οι οργανισμοί καταρρίπτουν τα εμπόδια και το στίγμα, καλλιεργώντας την αίσθηση του ανήκειν και της αυτοεκτίμησης μεταξύ των συμμετεχόντων. Κατά τη δημιουργία των χαρακτήρων του «The Beautiful Game», ο Boyce ασχολήθηκε απευθείας με πολλούς αθλητές που είχαν λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων. Μέσα από αυτές τις αλληλεπιδράσεις, απεικόνισε περίτεχνα ένα φάσμα εμπειριών, καθεμία από τις οποίες αντανακλά διαφορετικές πτυχές της έλλειψης στέγης, όπως ο εθισμός στις ουσίες, η φτώχεια και οι μεταβαλλόμενες συνθήκες ζωής.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι η ικανότητα του Boyce να εμβαθύνει στις βαθύτερες αιτίες της έλλειψης στέγης όπως εκδηλώνονται σε διάφορες περιοχές του κόσμου, τονίζοντας ότι αυτά τα ζητήματα δεν είναι ομοιόμορφα αλλά μάλλον επηρεάζονται βαθιά από τοπικά πλαίσια και παράγοντες. Μια συναρπαστική απεικόνιση αυτού μπορεί να παρατηρηθεί μέσω των παλαιότερων παικτών που απεικονίζονται στην ομάδα της Ιαπωνίας. Στην Ιαπωνία, η έλλειψη στέγης μεταξύ των ηλικιωμένων είναι ένα διαδεδομένο και ανησυχητικό ζήτημα. Πολλοί ηλικιωμένοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την έλλειψη στέγης λόγω παραγόντων όπως η φτώχεια, η ανεργία, η έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης και η κατάρρευση των παραδοσιακών οικογενειακών δομών.

Επιπλέον, η πολιτισμική έμφαση της Ιαπωνίας στην αυτοδυναμία και την υπερηφάνεια συχνά αποτρέπει τα ηλικιωμένα άτομα από το να αναζητήσουν βοήθεια ή να παραδεχτούν ότι είναι άστεγοι, επιδεινώνοντας περαιτέρω το πρόβλημα. Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης και των μη κερδοσκοπικών οργανισμών για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, το πρόβλημα παραμένει, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ολοκληρωμένες λύσεις που να περιλαμβάνουν τόσο την κοινωνική υποστήριξη όσο και την οικονομική σταθερότητα για τον ηλικιωμένο πληθυσμό της Ιαπωνίας. Παίκτριες όπως η Lisa Wrightsman επαίνεσαν την ταινία για την αυθεντικότητά της, αντλώντας από τις δικές τους εμπειρίες που αντικατοπτρίζουν στενά αυτό που έχει απεικονιστεί.

Σε ηλικία 29 ετών, η Wrightsman ξεκίνησε ένα ταξίδι προς τη νηφαλιότητα ενώ διέμενε σε ένα μεταβατικό σπίτι, ανακαλύπτοντας ξανά το πάθος της για το ποδόσφαιρο το 2010. Το ντεμπούτο της παιχνίδι με το Street Soccer USA σηματοδότησε την αρχή μιας διαδρομής που την οδήγησε να αγωνιστεί στο The Homeless Παγκόσμιο Κύπελλο. Η Wrightsman επαίνεσε την ταινία για την ακριβή απεικόνιση των εμπειριών που γνώρισε εκείνη και άλλοι κατά τη διάρκεια του τουρνουά, επιβεβαιώνοντας τη γνήσια απεικόνιση των αγώνων και των θριάμβών τους στην οθόνη.

Παρά το γεγονός ότι επικεντρώνεται γύρω από έναν κοινωνικό σκοπό, η ταινία καταφέρνει να αποφύγει να εμφανιστεί ως κήρυγμα, που είναι η πραγματική ομορφιά της. Χειρίζεται το θέμα του με ευαισθησία, αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι απλώς μια ιστορία, αλλά μια απεικόνιση πραγματικών ατόμων που βρίσκουν σκοπό και αξιοπρέπεια μέσω της πρωτοβουλίας. Αυτοί είναι άνθρωποι που συχνά περιθωριοποιούνται ή παραβλέπονται, ωστόσο η ταινία τους δίνει τα φώτα της δημοσιότητας που τους αξίζει χωρίς να καταφεύγουν σε βαριές ηθικολογίες. Κατανοεί τη σημασία της ιστορίας που αφηγείται, και με αυτόν τον τρόπο, προσφέρει μια ικανοποιητική και αυθεντική απεικόνιση της ανθρώπινης εμπειρίας στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου Αστέγων.