Ο Μπεν Χουρ βασίζεται σε αληθινή ιστορία;
Με επικεφαλής τον William Wyler, το «Ben Hur» είναι α δραματική ταινία περιπέτειας που εξιστορεί την ιστορία του Judah Ben-Hur, ενός πρίγκιπα που πέφτει θύμα της προδοσίας του Ρωμαίου φίλου του. Ο Ιούδας και η μητέρα του καταλήγουν στη φυλακή παρόλο που είναι αθώοι. Έτσι, ορκίζεται να εκδικηθεί τον δράστη για τις ψευδείς κατηγορίες και την κακομεταχείριση. Η ταινία του 1959 είναι γνωστή για την όμορφη και ρεαλιστική προβολή της χριστιανικής ηθικής και πολλοί είναι περίεργοι να μάθουν για την προέλευση της ιστορίας. Έτσι, χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση, ας εμβαθύνουμε στο να μάθουμε εάν η αφήγηση του «Ben-Hur» έχει τις ρίζες της στην πραγματικότητα ή όχι!
Είναι ο Ben-Hur μια αληθινή ιστορία;
Όχι, το «Ben-Hur» δεν βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Είναι μια προσαρμογή του χριστιανικού μυθιστορήματος του Λιου Γουάλας με τίτλο «Ben-Hur: A Tale of the Christ» και αναπτύχθηκε για την οθόνη από τον σεναριογράφο Karl Tunberg. Θεωρήθηκε ως ένα από τα θρησκευτικά βιβλία με τη μεγαλύτερη επιρροή, έγινε μυθιστόρημα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις και δημιούργησε πολλές κινηματογραφικές προσαρμογές. Μερικά εξέχοντα θέματα που διερευνώνται στην ιστορία είναι η πνευματική συγχώρεση, η λύτρωση και η συμπόνια προς τους ξένους.
Μεταξύ 1877 και 1896, οι περισσότεροι Αμερικανοί πίστευαν ότι η ευσέβεια θα άνοιγε το δρόμο προς την ευημερία, κάτι που είναι ένα άλλο μοτίβο στο μυθιστόρημα. Ο Wallace το απεικονίζει μέσω της ανόδου του Ιούδα στην κορυφή, ο οποίος πάντα ακολουθούσε την ηθική και παρέμενε ευγενικός, γεγονός που οδήγησε σε όλο τον πλούτο στη ζωή του. Όπως αναφέρουν οι αναφορές, ο Wallace ήταν δύσπιστος για το πώς η θρησκεία του θα αντιλαμβανόταν τον Ιησού ως ήρωα σε μια φανταστική ιστορία, αλλά ήταν ανένδοτος στο να παραμείνει πιστός στις πεποιθήσεις όλων.
Τα περισσότερα από τα λόγια του Ιούδα ελήφθησαν από τη Βίβλο του Βασιλιά Ιακώβου για να αποφευχθεί οποιαδήποτε παραποίηση. Επιπλέον, η περιγραφή του Ιησού είναι αρκετά συνώνυμη με τα περισσότερα βιβλικά μυθιστορήματα του 19ου αιώνα. Ο Wallace φαινομενικά εμπνεύστηκε από τον Robert G. Ingersoll, ο οποίος ήταν διάσημος δημόσιος ομιλητής και αγνωστικιστής. Ο συγγραφέας τον συνάντησε σε ένα ταξίδι με το τρένο στην Ινδιανάπολη, όπου οι δυο τους συζήτησαν θρησκευτικές ιδεολογίες. Ο συγγραφέας θεώρησε ότι ο Ρόμπερτ γνώριζε πολύ λίγα για την πίστη του και έγινε αποφασισμένος να ερευνήσει και να γράψει για τον Χριστιανισμό.
Επιπλέον, τα ρομαντικά μυθιστορήματα ήταν άλλη μια από τις μούσες του που χρησίμευσαν ως έμπνευση για την ταινία. Για να ερευνήσει το υλικό του βιβλίου του, επισκεπτόταν συχνά τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και άλλες μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ. Ένα άλλο ρεαλιστικό στοιχείο της ταινίας είναι η ρωμαϊκή ιστορία και τα έθιμα. Δείχνει πραγματικά την προσοχή του συγγραφέα στη λεπτομέρεια και την προθυμία του να ρίξει φως στο τι πραγματικά σημαίνει Χριστιανισμός.
Ο παραγωγός Zimbalist φέρεται να προσέλαβε πολλούς σεναριογράφους για να τελειοποιήσουν το σενάριο και να ελαχιστοποιήσουν το περιεχόμενό του ώστε να ταιριάζει σε μια ταινία. Γράφτηκαν περίπου 12 προσχέδια των σεναρίων και ο Karl Tunberg έκανε επίσης τα μαγικά του στο σενάριο. Παράλειψε μεγάλο μέρος του περιεχομένου του βιβλίου μετά τη σταύρωση του Χριστού, αλλά ο Ζιμπαλίτης δεν εντυπωσιάστηκε με την προσπάθειά του. Επειδή ο διάλογος ήταν λίγο μοντέρνος, ο παραγωγός ζήτησε από τον S.N Behrman και τον Maxwell Anderson, δύο θεατρικούς συγγραφείς, να ξαναδουλέψουν το σενάριο.
Το μυθιστόρημα και η ταινία έγιναν πολιτιστικά αντικείμενα καθώς δημιουργήθηκαν σε μια περίοδο πολιτικών αναταραχών και κοινωνικών αναταραχών, που διευκόλυνε τους θεατές να συνδεθούν με θέματα συγχώρεσης και μεταρρύθμισης. Ο κύριος χαρακτήρας, ο Judah Ben-Hur, είναι εντελώς φανταστικός, όπως και τα περισσότερα άλλα άτομα στην ιστορία. Στο παρελθόν, Εβραίοι επαναστάτες πολέμησαν εναντίον της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά τα γεγονότα που απεικονίζονται στην ταινία είναι εντελώς φανταστικά.
Εν κατακλείδι, το «Ben-Hur» είναι ένα αγαπημένο κλασικό που σάρωσε τα Όσκαρ το 1960. Τα εντυπωσιακά οπτικά του στοιχεία, το ισχυρό μήνυμα και οι επικές σκηνές του θυμούνται με αγάπη μέχρι σήμερα. Είτε θεωρηθεί ως έργο ιστορικής φαντασίας είτε ως διαχρονικό έπος, η ταινία παραμένει αναπόσπαστο μέρος της κινηματογραφικής μας ιστορίας και αποτελεί απόδειξη του τι μπορεί να πετύχει η ισχυρή αφήγηση.