Το Πείραμα της Φυλακής του Στάνφορντ παραμένει μια από τις πιο αμφιλεγόμενες μελέτες της ψυχολογίας, που διερευνά πώς οι απλοί άνθρωποι μπορεί να υιοθετήσουν σκληρές συμπεριφορές όταν τοποθετούνται σε θέσεις εξουσίας. Ήταν όμως όντως ακριβώς αυτό ή κάτι πολύ πιο σκοτεινό; Το «The Stanford Prison Experiment: Unlocking the Truth» του National Geographic εξετάζει τις περίπλοκες ψυχολογικές επιπτώσεις της μελέτης, παίρνοντας συνεντεύξεις από διάφορους συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένου του Karl Van Orsdol, στον οποίο ανατέθηκε ο ρόλος του φρουρού. Ο Van Orsdol αναλογίζεται τις πράξεις του και αποκαλύπτει αν τα βάσανα των «κρατουμένων» τον βαραίνουν ακόμα και σήμερα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Karl Van Orsdol ήταν ένας νεαρός άνδρας που προσπαθούσε να κερδίσει γρήγορα χρήματα, όταν βρήκε μια διαφήμιση για μια μελέτη με πληρωμένη συμμετοχή. Η ευκαιρία φαινόταν ιδανική, έτσι εγγράφηκε, γεγονός που τον οδήγησε να συμμετάσχει στο περίφημο Πείραμα Φυλακής του Στάνφορντ, το οποίο ξεκίνησε στις 14 Αυγούστου 1971. Επιλέχτηκε τυχαία για να παίξει το ρόλο του φρουρού, ο Καρλ δεν ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένος με την αποστολή του. Ωστόσο, καθώς ξεκίνησε το πείραμα, έμεινε έκπληκτος από το επίπεδο αυθεντικότητας που επιβλήθηκε στους «κρατούμενους». Από τα δακτυλικά αποτυπώματα μέχρι τα ρούχα τους σε στυλ φυλακής, η προσοχή στη λεπτομέρεια τον εντυπωσίασε ως εκπληκτικά έντονη και καθηλωτική.
Ο Καρλ περιέγραψε πώς, μεταξύ των φρουρών, υπήρχε μια κοινή προσδοκία απαίτησης σεβασμού από τους «αιχμάλωτους» και κάθε μέρα φαινόταν να κλιμακώνεται σε ένταση καθώς οι φρουροί έβαζαν τα όρια περαιτέρω. Αν και δεν ήταν αυτός που σκηνοθέτησε ή οδήγησε το γκρουπ, παραδέχτηκε ότι ακολουθούσε τα σημάδια των άλλων και συμμετείχε στη δυναμική που εκτυλίσσονταν. Πριν ξεκινήσει το πείραμα, ο καθηγητής Philip Zimbardo του παρείχε μια επισκόπηση, η οποία είπε ο Karl επηρέασε διακριτικά τη συμπεριφορά των φρουρών και έδωσε έναν συγκεκριμένο τόνο στους ρόλους τους. Αναλογιζόμενος το τώρα, ο Karl αισθάνεται ότι το πείραμα ήταν υπερβολικά εντυπωσιασμένο και αμφισβητεί την αλήθεια και τον ηθικό χειρισμό του. Όταν αργότερα επανασυνδέθηκε με άλλους συμμετέχοντες, ενώθηκε με τους άλλους φρουρούς ζητώντας συγγνώμη για την αντιμετώπιση τυχόν παραπόνων.
Ο Karl Van Orsdol έχει χτίσει μια αξιοσημείωτη καριέρα από την εποχή του στο Πείραμα της Φυλακής του Στάνφορντ. Αφού πήρε πτυχίο στη Βιολογία από το Grinnell College, ακολούθησε Ph.D. στην Επιστήμη του Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Η καριέρα του περιλαμβάνει ερευνητικούς ρόλους με τα Εθνικά Πάρκα της Ουγκάντα και τη Ζωολογική Εταιρεία της Νέας Υόρκης, όπου συνέβαλε σημαντικά στις προσπάθειες διατήρησης. Μετά τη μετάβαση στον ιδιωτικό τομέα, ο Karl υπηρέτησε ως Ανώτερος Διευθυντής στις Κεφαλαιαγορές στην Deloitte από το 1999 έως το 2003 και αργότερα έγινε επικεφαλής παγκόσμιος στρατηγικός για τη διαχείριση ενέργειας και βιωσιμότητας στην Hewlett Packard Enterprise. Η ποικίλη σταδιοδρομία του αντανακλά την εξειδίκευσή του τόσο στην περιβαλλοντική επιστήμη όσο και στη στρατηγική διαχείριση.
Ο Karl Van Orsdol έχει επίσης συνεργαστεί με πολλές κυβερνητικές υπηρεσίες σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, υπηρέτησε ως Σύμβουλος Ενεργειακής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής για την Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης, ένας ρόλος επικεντρωμένος στην καθοδήγηση πολιτικών που υποστηρίζουν βιώσιμες ενεργειακές λύσεις και περιβαλλοντικές πρακτικές σε όλα τα αφρικανικά έθνη. Από τον Σεπτέμβριο του 2015, εργάζεται ως Principal στο Global Energy and Sustainability Advisors στο Palo Alto της Καλιφόρνια, όπου ειδικεύεται σε τομείς όπως η περιβαλλοντική συμμόρφωση, τα συστήματα πληροφοριών διαχείρισης ενέργειας και η ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχει επικεντρωθεί περισσότερο στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, στην κοινοτική ενεργειακή ανάπτυξη, στην αξιολόγηση και αξιολόγηση έργων και στη διαχείριση ενέργειας. Αυτό τον καθιστά πολύτιμο πόρο για την εύρεση προνοητικών λύσεων στις παγκόσμιες ενεργειακές και περιβαλλοντικές πρακτικές.
Η ακλόνητη δέσμευση του Karl στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα και το έργο του στη διαμόρφωση παγκόσμιων ενεργειακών πολιτικών τον έχουν κάνει σεβαστή προσωπικότητα στον τομέα του. Έχει μιλήσει σε διεθνείς διαπραγματεύσεις για το κλίμα, όπως η COP 24 και οι συνεδριάσεις της COP για το κλίμα στο Κατοβίτσε. Έχει επίσης συγγράψει εκδόσεις με επιρροή όπως «Κλιματική ανθεκτικότητα και ευπάθεια σε δύο ιθαγενείς κοινότητες» και «Κινητοποίηση τεχνολογίας, διαφάνειας και ανθρώπινων δικτύων για εφοδιαστικές αλυσίδες χωρίς αποψίλωση: Παγκόσμια αξιολόγηση των επιδόσεων του Παγκόσμιου Δάσους». συνεχίζει να εμπνέει την αλλαγή και να προωθεί τη συνεργασία. Καθώς συνεχίζει να πιέζει τα όρια στην ενέργεια και τη βιωσιμότητα, το πάθος του για τη δημιουργία ενός πιο ανθεκτικού και βιώσιμου κόσμου παραμένει η κινητήρια δύναμη πίσω από το εντυπωσιακό ταξίδι του.