Το «Navarasa» είναι μια ινδική σειρά ανθολογίας που δημιουργήθηκε από τον Mani Ratnam και αφηγείται εννέα διαφορετικές ιστορίες, η κάθε μία διοχετεύοντας ένα συγκεκριμένο ανθρώπινο συναίσθημα. Η σειρά ταινιών μικρού μήκους στα Ταμίλ διαθέτει ένα εξαιρετικό καστ Ινδών ηθοποιών και μια συναρπαστική σύνθεση Ινδών σκηνοθετών. Με τόσο ταλέντο και κινηματογραφική θέρμη που προσφέρεται, οι θεατές πρέπει να αναζητούν με ενθουσιασμό περισσότερες λεπτομέρειες που σχετίζονται με το πειραματικό και φιλόδοξο έργο. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την έμπνευση πίσω από την έννοια του «Navarasa», σας έχουμε καλύψει. Εδώ είναι όλα όσα γνωρίζουμε σχετικά!
Όχι, το «Navarasa» δεν βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Η σειρά είναι μια εξερεύνηση των εννέα ράσα ή συναισθήματα που θεωρούνται κρίσιμα για την απόδοση ενός καλλιτέχνη σύμφωνα με την ινδική αισθητική θεωρία. Η κυριολεκτική μετάφραση της λέξης rasa σημαίνει χυμός ή γεύση. Ως εκ τούτου, τα ανθρώπινα συναισθήματα που υπαγορεύουν καθένα από τα εννέα ράσα συμβάλλουν στη γεύση μιας παράστασης. Η θεωρία rasa προέρχεται από τη «Natya Shastra», μια αρχαία σανσκριτική γραφή για τις τέχνες του θεάματος.
Σύμφωνα με τη θεωρία, ο πρωταρχικός στόχος των παραστατικών τεχνών είναι να κάνουν το κοινό να δει μια αντανάκλαση της δικής του συνείδησης, επιτρέποντάς του να συλλογιστούν για τις πιο βαθιές πτυχές της ζωής, όπως η πνευματικότητα και η ηθική. Έτσι, η ψυχαγωγία γίνεται δευτερεύων στόχος. Η έννοια του rasa επικρατεί σε πολλές μορφές ινδικής τέχνης, όπως θέατρο, χορό, μουσική, λογοτεχνία και ζωγραφική.
Οι εννέα rasas είναι οι εξής: Shringaara (Romance), Adbhutha (Wonder), Bibhatsa (Αηδία), Haasya (Γέλια), Veera (Valor), Karuna (Compassion), Raudra (Anger), Bhayaanaka (Fear) και Shaantha ( Ειρήνη). Κάθε ράσα έχει ένα αφιερωμένο χρώμα και μια κυρίαρχη θεότητα από την ινδουιστική μυθολογία.
Τα έργα του διάσημου Ινδού σκηνοθέτη Satyajit Ray, όπως το 'The Apu Trilogy' είναι ένα από τα πιο αξιοσημείωτα παραδείγματα της θεωρίας rasa στον ινδικό κινηματογράφο. Είναι πιθανό ότι οι δημιουργοί του «Navarasa» ήθελαν να συμπεράνουν τη σημασία που έχει η θεωρία στις ινδικές τέχνες του θεάματος, ειδικά στον κινηματογράφο.
Το έργο σχεδιάστηκε από τους Mani Ratnam και Jayendra Panchapakesan ως μέσο για να βοηθήσουν τους εργαζόμενους της καθημερινής αμοιβής της κινηματογραφικής βιομηχανίας που αντιμετώπισαν οικονομικά δεινά κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19. Η ζωή έχει να κάνει με τη navarasa. περισσότερο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν οι άνθρωποι περνούν από κάθε είδους συναισθήματα, είπε ο Jayendra Ο Ινδουιστής κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης.
Ο Bejoy Nambiar, ο οποίος σκηνοθέτησε το σύντομο βασισμένο στο Karuna rasa, αποκάλυψε ότι αρχικά ήθελε να αντιμετωπίσει το Raudra rasa. Ωστόσο, δόθηκε η ευκαιρία στον Arvind Swami να σκηνοθετήσει το σύντομο βασισμένο στη Raudra. Ο Nambiar στη συνέχεια επέλεξε να εξερευνήσει τον Karuna καθώς βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον Raudra και του παρουσίασε μια πρόκληση. Δεν είναι κάτι που θα μου ερχόταν εύκολα, οπότε σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να προκαλέσω τον εαυτό μου και να βγάλω κάτι καινούργιο, είπε ο Nambiar σε συνέντευξή του στο Πρώτη θέση Το
Οι μεμονωμένες ιστορίες στο «Navarasa» είναι φανταστικές, αλλά δεδομένου ότι διερευνούν τη θεωρία rasa, είναι βέβαιο ότι θα βρουν μια εμφάνιση της πραγματικότητας και μια αντανάκλαση της ίδιας της ζωής τους σε αυτές. Η σειρά είναι μια κινηματογραφική εφαρμογή μιας από τις αρχαιότερες και βασικές θεωρίες των τεχνών του θεάματος που είναι βαριά στα συναισθήματα. Επομένως, οι θεατές μπορούν να αγκαλιάσουν ανοιχτά τα ράσα μέσα από τη σειρά και να βρουν ένα υπόλειμμα τους σε άλλα έργα τέχνης ή στην ίδια τη ζωή.